Forum studentów Stosunków Międzynarodowych na Uniwersytecie Wrocławskim

Dima · Wysłany: Wto 15:53, 21 Mar 2006 Temat postu:

Drogi Kamilu jakie to ładne z twojej strony przypominac o grzecznosci Cool

Czy ktoś sie wybiera na spotkanie z papieżem B XVI, 27 maja do Krakowa??

Dima · Wysłany: Wto 16:27, 21 Mar 2006 Temat postu:

a jak bedziecie miec prypadkiem czas, to polecam przeczytac artykul "usta koscioła"

Nie mówmy o dziewictwie Matki Bożej na poziomie ginekologicznym! Rozmowa z dominikaninem o. Tadeuszem Bartosiem

Dobrze się Ojciec czuje w zakonie?

Różnie.

Jak to?

Współczesne życie zakonne jest głęboko zakorzenione w tradycji średniowiecznej. Zostało skrojone pod ówczesnego mężczyznę, poddanego. Tymczasem dzisiejsza kultura bardzo jest odmienna, co sprawia, że przepaść jest coraz większa. Nawet nasze habity wyglądają jak przebranie. Po prostu pochodzą z czasów, gdy mężczyźni nosili podobne szaty. Zakonników wyróżniał jedynie kolor, krój. Dziś wszystkie stroje się zmieniły poza zakonnymi. To samo niestety dotyczy mentalności. Wiele elementów życia zakonnego to anachronizm. Co w jednej epoce może być nowatorstwem (tak jak zakon dominikanów, który u początków był nowoczesną korporacją o demokratycznej strukturze, wymyśloną i kierowaną przez wykształconych ludzi, profesorów uniwersyteckich), to w innym czasie, zachowane bez zmian, może stać się dziwactwem. Każdy jest dzieckiem swojej epoki i nic w tym złego, trzeba to brać pod uwagę. Rzecz wymaga refleksji, otwartej dyskusji. Na razie jednak dyskusji w tej materii jest niewiele. Raczej mamy do czynienia z okopywaniem się, defensywą nieznoszącą trudnych pytań.

Dlaczego Ojciec nie został po prostu księdzem?

pelna wersaj artykulu na [link widoczny dla zalogowanych]

co sadzicie o wypowiedziach takich ludzi jak Bartos??

Dima · Wysłany: Śro 13:32, 29 Mar 2006 Temat postu:

proponuje zajrzeć też na tą stronę

[link widoczny dla zalogowanych]

Breslauer

Załączam Marku fragment referatu J.Em. kardynała Alfonsa Sticklera (byłego prefekta biblioteki watykańskiej), o którym wczoraj rozmawialiśmy:

Breslauer

Radosław

Breslauer

Coś wątek podupadł. Warto go kontynuować.

Może dyskusję pobudzą niniejsze zdjęcia:

I na koniec Polska (Lednica):

Dima

No moze jeszcze dodam Benedykta XVI podczas spotkania z mlodziezą Błoniach, prosze Łukasz, moze tu tez dostrzezesz działanie szatana i wrogich sil Razz

. Tu tez ludzie tanczyli, spiewali i sie cieszyli!!

A tu w dodatku sa zdjecia z Lednicy. [link widoczny dla zalogowanych]
Jak widzicie to nie sa tylko tance.

Breslauer

Jakub Bogucki

Odpowiem na zdjęcia za dni kilka jak się już sesyja wyprostuje.

Na razie dorzucam znaleziony w necie felieton Waldemara Łysiaka jako kolejny głos w dyskusji:

Tridentum redivivum?

Coraz liczniejsze wieści z Watykanu głoszą, iż milowymi krokami zbliża się rehabilitacja liturgii przedsoborowej i jej obrońców w Kościele katolickim. Dokona tego-dzięki Bogu! - papież Benedykt XVI, prawdziwy konserwatysta, o którym ci, którzy chcą, wiedzą (mimo usilnej propagandy glajszachtującej prawdę, zwłaszcza nad Wisłą), że w kilku ważnych sprawach nie zgadzał się z Janem Pawłem II: m.in. nie popierał ekskomunikowania biskupów "lefebvrystów" jako schizmatyków, i bezkrytycznego, widowiskowego parcia do ekumenizmu (spotkanie z szamanami i kacykami w Asyżu 1986 Ratzinger uważał wręcz za skandal).

Również te wszystkie "wpadki" Karola Wojtyły, które budziły konsternację katolików (serdeczne przyjęcie baronów wojującej antychrześcijańsko masonerii B'nai B'rith, czy publiczne ucałowanie ręki szefa Kościoła anglikańskiego, Rowana Williamsa, znanego z poparcia dla homoseksualistów) - nie zyskiwały akceptacji "pancernego kardynała". Co też tyczyło i sprawców zamachu na placu Św. Piotra. JP II bardzo pragnął wizytować Rosję, ale gdy dla zyskania zgody Kremla ogłosił w Sofii, że Bułgarzy (czyli Kreml) nie mieli nic wspólnego z zamachem - Ratzinger nie mógł tego akceptować, gdyż jawnie przeczyło to prawdzie udokumentowanej. Teraz, gdy został papieżem, postanowił przynajmniej rehabilitować liturgię świętą, której się wyrzekł Sobór Watykański II.

Reforma liturgiczna roku 1969 była rewolucyjna – delegalizowała funkcjonującą prawie 2 tysiące lat tradycję liturgiczną Kościoła, wprowadzając nowy mszał i ryt. Towarzyszyły temu rozliczne inne reformy, dzięki którym Kościół zrobił się postępowy aż do bólu i tolerancyjny aż do dźwięków pop-music zamiast muzyki organowej. Obrońców tradycyjnej "mszy rzymskiej" według "rytu trydenckiego", tzw. "lefebvrystów" (hierarchów Kapłańskiego Bractwa Świętego-Piusa X, które 1970 roku założył francuski arcybiskup Marcel Lefebvre) JP II wyklął. Mimo to kontrrewolucjoniści, zwolennicy "w mszy łacińskiej", mnożyli się wszędzie, tym bardziej im im bardziej soborowa reforma zawodziła. Język narodowy, którym zastąpiono łacinę, miał przybliżyć wiernym treść liturgii, zwiększyć ich świadomość, a tylko odarł nabożeństwa z wcześniejszego mistycyzmu, ze swoistej misteryjnej głębi, uziemiając transcendencję. Nowa, postępowa liturgia miała zbliżyć do siebie katolików i protestantów, a jedynie relegowała z liturgii prawdy wiary specyficznie katolickie, negowane przez protestantów (nie chcących wcale się zbliżać). Odnowiony (usoborowiony) Kościół miał przynieść więcej wolności, a przyniósł jedynie wolność od testamentowej "bojaźni Bożej" i od pokuty za grzechy, bo JP II lansował bezwarunkowe miłosierdzie i wykluczył Szatana oraz Piekło ze świadomości katolickiej.

W "Opcji na prawo" (nr 12/2005) Krzysztof Gulbinowicz słusznie krytykuje lansowaną przez katolickich posoborowych ultrareformatorów pseudodoktrynę, iż "Chrystus winien być uśmiechnięty albo puszczać oko ze zdjęcia wiszącego na ścianie" Klasycznym potwierdzeniem czym to grozi był ten numer "Gazety Polskiej" (52/2005), w którym naczelny redaktor, Tomasz Sakiewicz, przestraszony moim felietonem ("Cuda, cuda ogłaszają"), skontrował go własnym ("Bóg się śmieje"), wychwalając poczucie humoru Pana Boga i Karola Wojtyły, a puentując tak:
"Teologia wadowickiej kremówki przemawia do mnie, starego grzesznika, silniej niż moralizatorskie gromy". Do mnie zaś nie bardzo, przemawia zdejmowanie krucyfiksu z ołtarza i zastępowanie go wadowicką kremówką, panie redaktorze, ale rozumiem intencję przybliżającą oblicze Stwórcy do wizerunków Orderu Uśmiechu. Co nie znaczy, że podzielam tę intencję, bo z czego On miałby się śmiać, choćby w XX wieku, kiedy zaszlachtowano kilkaset milionów ludzi? Sądzę, iż nie rozśmiesza Go także poluzowanie obyczajów świeckich tudzież rygorów wewnątrzkościelnych. No i wewnątrzzakonnych, jak chociażby głośne ostatnio wyczyny dominikanów (bezczelna obrona honoru kapusia Hejmo,
michnikowiec Zięba jako wódz, michnikowiec Bartoś jako ginekologizator Matki Boskiej na łamach "GW", itp.
Soborowa reforma (w ewidentny sposób ułatwiająca, jeśli nie prowokująca, całe wzmiankowane wyżej rozluźnienie) była już po kilku latach jej funkcjonowania mocno krytykowana przez wielkich mężów Kościoła. Kardynał Stefan Wyszyński ("Prymas Tysiąclecia") mówił w homilii z 1974 roku:
"Kościół posoborowy, Kościół, którego Credo staje się elastyczne, a moralność relatywistyczna, Kościół na papierze, a bez Dziesięciorga Przykazań, Kościół, który zamyka oczy na widok grzechu, a za wadę ma bycie tradycyjnym, nienowoczesnym...". Kardynał Ratzinger był również zdegustowany: "Wspólnota, która raptownie zakazuje tego, co dotąd stanowiło dla niej największą świętość, i która żal za tą świętością piętnuje jako rzecz niestosowną, budzi brak zaufania, bo jak można jej teraz wierzyć? Czy jutro nie zakaże tego, co dziś nakazała? (...) Czemu tolerujemy awanturnicze fantazmy, a nie tolerujemy odwiecznej liturgii świętej?". Joseph Ratzinger ciszej stawiał też inne pytanie: czemu Jan Paweł II, człowiek tak tolerancyjny dla muzułmanów, żydów, protestantów i nawet politeistów - nie toleruje katolickich współbraci szanujących dwutysiącletnią tradycję świętego Kościoła?
Jako papież chce to pono zmienić, równouprawniając czysto katolicką (niesprotestantyzowaną) liturgię i łacińską teologię, przywracając surową selekcję i dyscyplinę seminaryjną (wykluczającą "kochających inaczej" pedofilów i wesołków-progresistów), etc. Chwała ci za to, "panzer Papst"!

Dima

jesteście bardzo wybredni i w ogóle, no to trzeba bylo pojechac na Błonia i zgłosić swoje niezadowolenia organizatorom. No tak ściana z grafitti, papież nie marudzi, uczy sie polskiego, przybywa 600 tys mlodych ludzi, wszyscy sa zachwyceni, a wy siedzicie w domu i narzekacie. Czy wszystko jest z wami w porzadku??
To jest wlsanie takie tylko gadanie dla gadania, prosze mi wybaczyc:P

Breslauer

Breslauer

To jak, kontynuujemy dyskusję Panowie?

Breslauer

Wszystkim "modernistom" polecam:
[link widoczny dla zalogowanych]

Byłem tam rok temu. Za 3 tygodnie znów będę.

Jakub Bogucki

Właściwie to nie modernistom polecałbym, ale raczej tym ludziom, którym się Msza Św. Wszechczasów (bo to nazwa oficjalna) podobała. Modernista i tak trwał będzie w okowach grzechu
Blue_Light_Colorz_PDT_08